DROMADER (Camelus dromedarius)
Wielbłąd jednogarbny jest gatunkiem udomowionym ok. 4000-6000 lat temu. Sylwetką i rozmiarami przypomina wielbłąda dwugarbnego, ma jeden garb, nieco dłuższe kończyny, rzadszą i krótszą okrywę włosową. Cechą charakterystyczną samców w okresie rui jest używanie podniebienia miękkiego jako rezonatora, przybierającego kształt błoniastego pęcherza wielkości piłki nożnej, zwisającego po bocznej stronie pyska.
Roślinożerca. W ciągu 10 minut potrafi wypić sto litrów wody
Jest pospolitym zwierzęciem użytkowym ludów o koczowniczym trybie życia. Stanowi źródło mleka, mięsa, wełny i skóry, jest także doskonałym zwierzęciem jucznym, wierzchowym i pociągowym. Do znanych ras wielbłądów jednogarbnych należą wielbłąd pendżabski oraz mehari. Ciąża trwa ok. 389 dni, samica rodzi 1 młode, które dojrzewa w wieku ok. 3 lat. Wielbłąd jednogarbny żyje ok. 29 lat.
Formy dzikie żyły prawdopodobnie w północnej Afryce i na Półwyspie Arabskim. Udomowienie nastąpiło prawdopodobnie na Półwyspie Arabskim około 6 tys. lat temu. Po udomowieniu wielbłąd jednogarbny został rozprzestrzeniony przez człowieka na całym świecie. Podejmowano próby wprowadzenia go na tereny pustynne Ameryki Południowej i Australii.
Do warunków naturalnych wtórnie przystosowała się liczna populacja dromaderów introdukowanych w Australii, gdzie wykorzystywano je jako środek lokomocji na terenach pustynnych. W wyniku rozwoju motoryzacji wielbłądy przestały być potrzebne i pozostawiono je na wolności. Porzucone zwierzęta utworzyły zdziczałą populację tzw. wielbłąda australijskiego (ang. Australian feral camel).