Występuje w Afryce, w części środkowej i zachodniej czarnego kontynentu. Można ją spotkać także na Madagaskarze.
Długość głowy i ciała wynosi około 1-1,5 m, natomiast ogona – między 30 cm i 40 cm.
Osobniki dorosłe osiągają od 0,5 m do 0,9 m wysokości w kłębie. Waga dorosłych świń waha się w granicach 46-130 kg. Noworodki ważą mniej niż 1 kg. Zarówno samce, jak i samice posiadają dwie pary kłów: średnia długość górnych wynosi 76 mm, a dolnych – 180 mm. Cechą charakterystyczną świń rzecznych są długie kosmyki sierści na końcach uszu.
Żywią się korzonkami, owocami, nasionami, roślinami wodnymi, orzechami, trawami, grzybami, owadami, jajami ptaków, ślimakami, małymi gadami oraz padliną.
Samice wydają na świat młode raz do roku. Okres rozrodczy trwa od września do kwietnia. Lochy budują z traw duże gniazda o szerokości około 3 metrów i głębokości około 1 metra.
Ciąża trwa około 120–127 dni i kończy się przyjściem na świat od jednego do sześciu młodych. Najczęściej jednak miot liczy sobie cztery osobniki. Młode ważą od 650 g do 900 g. Zarówno matka, jak i ojciec opiekują się potomstwem.
Zwierzęta te mogą dożyć 10-15 lat.
Żyją w małych grupach (do 11 osobników) pod przewodnictwem jednego dominującego samca.
Ich przysmakiem są nasiona drzewa gatunku Balanites wilsoniana, których poszukują w odchodach słoni.