Regiony górskie Ameryki Południowej, głównie w Peru, Boliwii, Ekwadoru, Chile i Argentyny.
Eukarionty (Eukaryota)
Zwierzęta (Animalia)
Strunowce (Chordata)
Parzystokopytne (Artiodactyla)
Wielbłądowate (Camelidae)
Wygląd: Lama Suri wyróżnia się długim, jedwabistym włosiem, które wisi w charakterystycznych, prostych lub falistych lokach. Ich futro może mieć różnorodne kolory, od białego, przez brązowy, szary, aż po czarny. Są to zwierzęta o średniej wielkości, osiągające wysokość od 1,7 do 1,8 metra i ważące od 130 do 200 kg. Mają smukłe ciało, długie nogi i szyję oraz charakterystyczną, wydłużoną głowę z dużymi, wyrazistymi oczami.
Tryb życia: Lamy Suri są społecznymi zwierzętami, które żyją w stadach. Są znane ze swojej łagodności i inteligencji. Mogą być używane jako zwierzęta pociągowe i juczne, ponieważ są w stanie przenosić ciężary do 25-30% swojej masy ciała na odległości do 20 kilometrów. Lamy komunikują się za pomocą różnych dźwięków, postaw ciała i wyrazów twarzy.
Pożywienie: roślinożerne i ich dieta składa się głównie z traw, siana, liści i różnych roślin zielnych. Są przystosowane do jedzenia niskokalorycznej, włóknistej roślinności, którą przeżuwają podobnie jak krowy.
Rozmnażanie: Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku około 12-18 miesięcy, a samce około 2-3 lat. Okres ciąży trwa około 11-12 miesięcy, po czym rodzi się jedno młode, rzadko bliźnięta. Młode, zwane cria, są w stanie wstać i chodzić w ciągu kilku godzin po narodzinach. Matki karmią młode mlekiem przez około 5-6 miesięcy, po czym młode zaczynają jeść stały pokarm.
Ciekawostki: Lamy Suri mają wyjątkowo miękką i jedwabistą wełnę, która jest wysoko ceniona w przemyśle tekstylnym. Są znane ze swojej ciekawości i mogą być bardzo towarzyskie wobec ludzi. Mogą pluć, gdy czują się zagrożone lub są rozdrażnione, choć zazwyczaj jest to zachowanie stosowane wobec innych lam.
Status ochrony: Lamy Suri nie są zagrożone wyginięciem i są hodowane zarówno dla ich wełny, jak i jako zwierzęta użytkowe oraz domowe.