Shetland pony
Wielka Brytania – Wyspy Szetlandzkie.
Rasa małych kuców, maksymalnie osiągających 107 cm w kłębie. Jak wszystkie kuce, głowa jest duża, szyja mocna, a kłąb słabo zaznaczony. Kończyny są krótkie, często porośnięte szczotkami pęcinowymi, kopyta zaś małe i twarde. Grzywa i ogon są zwykle bardzo bujne. Występują we wszystkich znanych maściach, według wzorca rasy, niedopuszczalna jest maść tarantowata. Zimowa szata włosowa jest dwuwarstwowa z podszerstkiem.
W XIXw. Kuce te wykorzystywane były do ciągnięcia wózków w kopalniach węgla. Dzięki swym rozmiarom idealnie mieściły w ciasnych tunelach, a dzielność i łatwość uczenia, sprawiały, że na znanych trasach mogły działać samodzielnie, bez prowadzenia przez górnika, co znacznie skracało czas pracy. Obecnie jest to rasa towarzysząca i ozdobna. Szetlandy znakomicie sprawdzają się jako wierzchowce dla młodych jeźdźców oraz do ciągnięcia małych bryczek. Są to najsilniejsze zwierzęta spośród wszystkich ras koni i kuców zbliżonych rozmiarów. Istnieje amerykańska odmiana tej rasy, która charakteryzuje się nieco większymi wymiarami (do 115 cm) oraz bardziej „gorącokrwistym” pokrojem, zbliżonym do proporcji większych koni. Największa polska hodowla szetlandów znajduje się w Imnie w województwie zachodniopomorskim.