(Camelus bactrianus)
W stanie dzikim występuje na pustyni Gobi, na terenie Chin i Mongolii – biotop w którym żyje jest różnorodny – od skalistych masywów górskich poprzez stepy po ekstremalnie suche tereny pustynne. Baktriany zostały także udomowione ok. 2500 r. p.n.e., w procesie niezależnym od udomowienia dromaderów.
Wielbłądy dwugarbne osiągają wysokość nawet do ponad 2 m w kłębie, są nieco bardziej krępe od wielbłądów jednogarbnych i ważą do 900 kg. Mają obfitszą wełnę niż dromadery i szerszą gamę umaszczenia – od jasnokremowej do ciemnobrązowej. Jak sama nazwa wskazuje, posiada dwa garby – jeden w okolicy kłębu, drugi w okolicy przedkrzyżowej – które w zależności od stopnia odżywienia zwierzęcia są bardziej lub mniej stojące, gdyż są to rezerwy wysokoenergetycznego tłuszczu, służącego wielbłądom w okresach bez pożywienia. Oczy otoczone są podwójnymi rzędami długich rzęs, chroniących ich oczy przed piaskiem, nozdrza natomiast mają możliwość zamykania się podczas burz piaskowych, chroniąc w ten sposób drogi oddechowe.
Żyje w stadach, tworząc grupy złożone zwykle z 5-20 osobników. Żeruje zwykle rano i wieczorem, kiedy słońce nie jest jeszcze bardzo dokuczliwe. Jest zwierzęciem płochliwym, wystraszone stado rozprasza się. Wielbłąd potraf regulować temperaturę ciała – może się ona zmieniać nawet o 6 stopni Celsjusza w ciągu doby, dzięki czemu nie traci nadmiernie wody w procesie pocenia. Co jest zaskakujące, biorąc pod uwagę środowisko ich życia, baktriany potrafią dobrze pływać.
Roślinożerny. Ich dietę stanowią trawy, zboża i wszelka roślinność pustynna – w tym suche krzewy i słonorośla. Potrafi wytrzymać około 2 tygodni bez picia, a spragniony dorosły wielbłąd może wypić na raz nawet do 120 litrów wody.
Ruja u samic występuje wczesną wiosną, zaczynając się najczęściej już w lutym. Podczas tego okresu samce opryskują całe ciało stężonym moczem o silnej woni, co jest u nich wyrazem dominacji. Podczas kopulacji samica leży na ziemi, a samiec ustawia się za nią w pozycji siedzącej. Ciąża trwa ok. 380-400 dni, po czym rodzi się najczęściej jedno młode, które pije mleko przez mniej więcej rok czasu. Dojrzałość płciową samice osiągają po 3 latach, a samce po 5 latach.
ok. 40-50 lat.
Wielbłąd dwugarbny jest gatunkiem krytycznie zagrożonym wyginięciem – posiada status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Dziko żyjąca populacja liczy obecnie tylko ok. 950 sztuk, a zdecydowania większość jest udomowiona (ok. 2 miliony).
Baktriany są wszechstronnie użytkowanie – od hodowli na mięso, wełnę, skóry i mleko, po wykorzystanie jako zwierzęta juczne, pociągowe i wierzchowe.
Wielbłąd może bez niekorzystnych skutków stracić do 25% wody z organizmu, przy czym u człowieka utrata 15% jest już śmiertelna.
Wielbłądy poruszają się tzw. inochodem, co polega na unoszeniu na początku kończyn z jednej strony, a następnie z drugiej strony ciała (np. lewa przednia – lewa tylna – prawa przednia – prawa tylna).
Wielbłądy zmniejszają stratę wody z organizmu nie tylko poprzez wydalanie mocno zagęszczonego moczu, ale także i kału, który wykorzystywany jest jako opał, bez konieczności uprzedniego suszenia.