Lasy deszczowe Ameryki Południowej, w szczególności w Amazonii oraz w regionach takich jak Brazylia, Kolumbia, Ekwador, Peru i Wenezuela.
Eukarionty (Eukaryota)
Zwierzęta (Animalia)
Strunowce (Chordata)
Naczelne (Primates)
Płaksowate (Cebidae)
Wygląd: Sajmiri wiewiórcza to niewielka małpa o długości ciała około 25-35 cm, z ogonem dorównującym długości ciała. Ważą zwykle od 0,5 do 1,1 kg. Mają charakterystyczne żółtawe futro na kończynach, białe wokół twarzy i czarną maskę wokół oczu. Reszta ciała pokryta jest zielonkawoszarym futrem.
Tryb życia: Sajmiri wiewiórcze są bardzo towarzyskimi i aktywnymi zwierzętami, żyjącymi w dużych grupach liczących od 15 do nawet 500 osobników. Prowadzą dzienny tryb życia, spędzając większość czasu w koronach drzew. Komunikują się za pomocą różnorodnych dźwięków oraz gestów.
Pożywienie: Żywią się głównie owocami, owadami, nektarem, małymi kręgowcami oraz jajami ptaków. Są wszystkożerne i potrafią dostosować dietę do dostępności pokarmu w środowisku.
Rozmnażanie: Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku około 2–3 lat, a okres godowy przypada na wrzesień i październik. Ciąża trwa 160–170 dni, a samica rodzi zwykle 1, rzadziej 2 młode. Po urodzeniu młode przez cały czas przebywają z samicą, trzymając się jej: najmłodsze – klatki piersiowej, a nieco starsze – grzbietu. Samiec nie uczestniczy w wychowie młodych.
Ciekawostki: Sajmiri wiewiórcze są znane ze swojej niezwykłej zręczności i szybkości poruszania się po drzewach. Mają rozwinięte zmysły, zwłaszcza wzrok i słuch, co pomaga im unikać drapieżników.
Status ochrony: Gatunek ten obecnie nie jest zagrożony wyginięciem, ale jego populacja jest wrażliwa na zmiany środowiskowe oraz wycinkę lasów deszczowych.