Donkey Equus asinus
Pochodzi z Afryki, ponieważ udomowienie nastąpiło około 6000 lat temu (nawet przed udomowieniem koni), obecnie mało kto kojarzy osła ze zwierzęciem egzotycznym.
Charakterystyczną cechą są długie uszy oraz cienki ogon z kitką na końcu. Obecnie wyhodowanych jest kilkadziesiąt ras, różniących się umaszczeniem, wielkością i postawą. Zwykle wysokość w kłębie mieści się w granicach 80-160cm.
Obecnie na świecie żyje ponad 40 milionów osłów, a większość z nich wszechstronnie wykorzystywana jest w mało rozwiniętych krajach, stanowiąc najtańszą i najłatwiej dostępną siłę roboczą. Przede wszystkim jest to zwierzę juczne i pociągowe, a czasem wierzchowe. W krajach rozwiniętych jego rola jest raczej sprowadzona do bycia zwierzęciem ekspozycyjnym (mnogość ras) w ogrodach zoologicznych, jak również zwierzę towarzyszące (np. gospodarstwa agroturystyczne) i w co raz bardziej rozwijającej się onoterapii (gdzie osły pomagają leczyć, często są spokojniejsze i bardziej przyjacielskie niż konie). Czasem hoduje się je również na mięso ( oryginalne salami) i mleko (zarówno spożywcze, jak i do produkcji kosmetyków).
Osły są łatwe w utrzymaniu, mają niskie wymagania i łatwo adaptują się do warunków utrzymywania. Niesłusznie kojarzą się z uporem i głupotą – „głupi jak osioł”, z drugiej strony słusznie z ciężką pracą – „harować jak osioł”.
Osły mogą mnożyć się z innymi koniowatymi, dając jednak niepłodne potomstwo.